İzmir’de seçimlerden dört gün önce,Tunç Soyer 5.800 belediye işçisine %67.07 zam yapıyor, aynı dönemde seçime dört ay kala yine Tunç Soyer 3.200 işçi alımı yapıyor ve belediyeyi iflasa sürüklüyor.
26 yıldır İzmir’i yöneten, mali popülizmine, bu kadar fütursuz kadrolaşmasına rağmen CHP'nin bugüne geldiğimizde yaptığı şey “iktidar suçlu” diye bağırmak.
Şaka gibi değil mi?
İstanbul’da yolsuzluk,hırsızlık,rüşvet soruşturmaları patlak veriyor. Milyarlarca liralık şaibe, ihale dosyaları, adrese teslim usulsüz işlemler.
İhbarlar da,itiraflar da CHP’lilerden geliyor ama gelin görün ki sorumlu gene iktidar!
Yine şaka gibi...
Düşünün partinin genel kurulu yani en önemli iradesi pavyona düşürülüyor, bu rezaleti yaşatanlar bedeli yine iktidara ödetmeye çalışıyorlar.
Nasıl bir politik illüzyonsa, kendileri yapıp başkalarını suçluyorlar...
Yine kitabın ortasından konuşalım,
Bir parti, seçimden önce alelacele yaptıklarıylaçalışanları değil, seçmeni satın almaya çalışıyorsa…
Bir parti, içindeki yolsuzlukları temizlemeden dışarıya demokrasi dersi veriyorsa…
Bir parti, genel kurul iradesini pavyona düşürüyor ama hala aynaya bakmıyor sadece iktidarı suçluyor ve hep algı peşindeyse;
Ortada bir sistem sorunu değil, bir zihniyet çürümesi vardır.
Bu ülkede muhalefet, iktidar olmak istemiyor; sadece iktidarı suçlayarak kendini koltuklarını sağlamlaştırmak,perdenin arkasında olanları gizlemek istiyor.
Türkiye, kronikleşmiş bir muhalefet yetersizliğiyle karşı karşıya.
Bu durum artık sadece bir parti meselesi değil; demokrasiyi hatta ve hatta iç güvenliği tehdit edenyapısal bir sorundur.
CHP’de artık Atatürk'ün partisi değildir.
CHP menfaat savaşları arasında kalmış, ideolojik kimliğini kaybetmiş, kaset operasyonlarıyla,pavyonadüşmüş bir siyasi yapıdır.
Tanju Özcan’ın, Kılıçdaroğlu’nu susturmak için “tüm kongreler şaibeli” şantajı ise sadece iç hesaplaşma değil; muhalefetin meşruiyetinin kendi eliyle imhasıdır.
Kısacası CHP çözüm üretmiyor, sadece kaos yaratıyor .
Politika yapmıyor, komplo üretiyor.
Strateji geliştirmiyor, hamaset pompalıyor.
Böylece kendi iç hesaplaşmalarını,iç çözümsüzlüğünü kamufle etmek istiyor.
Bu nedenle Türkiye’nin öncelikli ve temel problemi, işlevsizleşmiş, meşruiyetini yitirmiş, siyasi performansı ve zihniyeti çürümüş bir muhalefet krizidir.