Ah canım kadın, ne çok üzdü, ne çok yordu bu hayat bizi değil mi?
Yaşananlar yorulmana, kırılmana, bazen kendinden şüphe etmene neden oldu. Şimdi bir an dur ve düşün, gözlerini kapatıp “Sana” bakınca ne görüyorsun?
Belki eskisi gibi değil; belki izlerin, kırık yerlerin var. Ama işte bu izlerin içinde bir şey daha saklı: dönüştüğün, güçlendiğin ve bambaşka biri olduğun gerçekliği. O yıkıntılardan çıkmak seni zayıflatmadı; aksine, yeniden inşa etti. Her adım, her yara, her gözyaşı seni bugünkü haline getirdi.
Düşün bakalım: O acıları, o kayıpları, o zor geçen günleri yaşamamış olsaydın şu anki sen olur muydun? Muhtemelen olmazdın. Çünkü senin bugün taşıdığın bilgelik, sabır, sınır koyma cesareti ve kendini sahipleniş; o dönemlerin içinden geçen bir olgunluğun ürünü.
Hayatta “iyi” ya da “kötü” diye bir şey yoktur. Olan; biriktirdiğimiz deneyimlerdir. Deneyimler anlam kazandıkça, hayatın kendine has bir hikâyesi olur. Sen deneyimlerinle büyüdün; şimdi o büyümeyi kutlama zamanı.
Sevgili kadın, şimdi kendine şu soruyu sor:
O yıkıntılardan hangi güçleri topladın?
Hangi alışkanlıkların, hangi seçimlerin artık sana hizmet etmiyor?
Bugün, geçmişin hangi parçasını şükürle serbest bırakıp yoluna daha hafif devam edebilirsin?
Unutma: şifa, zor zamanların reddi değil , onları görüp anlamlandırıp yeni bir hikâye yazmaktır. Sen o hikâyeyi yazdın ve yazıyorsun.
Küçük Bir Egzersiz “Yıkıntılardan Güç Toplama”
1. Hazır ol: Rahatsız edilmeyeceğin bir yere geç 8–10 dakika ayır. Elinde bir defter ve kalem olsun.
2. Nefesle karar ver: 3 derin nefes al, her nefeste “ben buradayım” de.
3. Geçmişi çağır: Defterin bir sayfasına şu başlığı yaz: “Beni yıkanlar / Bana güç verenler”
İlk sütuna 5 şey yaz: hayatında seni yıpratmış, zorlamış olaylar (kısa not halinde).
İkinci sütuna, her satırın karşısına şu sorunun cevabını yaz: “Bu deneyim bana bugün hangi gücü/veriyi/öğretiyi verdi?” (Örnek: sınır koyma, sabır, empati, öz-sorumluluk, karar verme gücü vb.)
4. Şükür ve serbest bırakma riti: Her satırı yazıp karşılığını belirledikten sonra, o satırları yüksek sesle oku ve şu cümleyi fısılda: “Teşekkür ederim, şimdi özgürsün.” (İstersen satırları yırtıp at veya güvenli bir yerde sakla.)
5. Geleceğe niyet: Yeni bir sayfaya kısa bir cümle yaz: “Bugün ben şunu seçiyorum…” ve en çok istediğin bir davranış/alışkanlığı kısa ve olumlu bir dille yaz (ör. “Kendimi önceliklendirmeyi seçiyorum.”).
6. Günlük hatırlatma: Bu cümleyi telefonuna not olarak ekle veya küçük bir kart yapıp çantana koy. Her gün 3 kez oku.
Canım kadın, yıkıntıların içinde büyüyen o yeni sensin daha güçlü, daha bilge, daha gerçek. Bugün bir parça rahatla; çünkü her adımın bir anlam taşıyor ve sen o adımlarla kendi aydınlığını inşa ediyorsun.
Fatma Dayaüç