Canım kadın, Evren konuşur. Ama kelimelerle değil, enerjilerle, tesadüflerle, karşılaşmalarla konuşur. Bir anda çıkan rüzgâr, beklenmedik bir mesaj, gecenin sessizliğinde içinden geçen bir cümle… Hepsi o görünmeyen düzenin fısıltılarıdır. Evrenin bir dili vardır ve sen o dili kalbinle duyarsın. Ne kadar teslim olursan, o kadar net duyarsın. Ne kadar direnç gösterirsen, o kadar karmaşık gelir. Çünkü evren öğretendir — her şey bir denge içindedir. Her şey döner, canım kadın. Gönderdiğin enerji, söylediğin söz, ettiğin dua, hatta bastırdığın öfke bile… Bir şekilde sana geri döner. Bu yüzden her şeyin bir bedeli ve bir ödülü vardır. Bedel, farkında olmadan da ödediğin derslerdir. Ödül ise fark ettiğinde gelen huzurdur. Belki çok verdin, karşılık bulamadın. Belki çok sustun, kimse duymadı. Ama emin ol, hiçbir emek boşa gitmez. Evren gecikmez, sadece zamanı bekler. Ve sen dengeyi kurduğunda, her şey yerine oturur. O yüzden canım kadın, artık teslim ol. Kendini akışa bırak ama yönsüz kalma. Ne ekiyorsan, onu biçtiğini bil. Ve ne kadar niyetin temizse, o kadar bereketli olur yolun.  Egzersiz: “Evrenle Denge Kur” 1. Sessiz bir ortam bul, birkaç derin nefes al. 2. Bir kâğıt al ve iki sütun çiz. Sol tarafa “Verdiğim” Sağ tarafa “Aldığım” yaz.   3. Son bir ayda kimlere ne verdin (zaman, sevgi, sabır, yardım…) yaz. Sonra, kimlerden ne aldığını düşün (destek, sevgi, huzur, enerji…). 4. Aradaki farkı fark et. Nerede fazla vermiş, nerede eksik kalmışsın? 5. Ardından şu cümleyi yavaşça tekrarla:  “Evrenle denge içindeyim. Hak ettiğimi sevgiyle alıyor, hak ettiğimi şükranla veriyorum.” Canım kadın, Evren seni izliyor, dinliyor, yanıtlıyor. Yeter ki sen kendi titreşimini temiz tut, çünkü ne istersen değil, kim olursan onu çekersin. Ve unutma: ödül, çoğu zaman görünür bir şey değil; içindeki huzurun sessiz tebessümüdür.