Uzun süredir Basketbol Milli Takımı ile ilgili yazmıyordum. Çünkü iyi şeyler yazmayacaktım. Hidayet Türkoğlu, Ergin Ataman, Larkin ve Cedi Osman'la ilgili yazacak çok güzel kelimelerim yok.     Ama turnuva sürerken de, eski defterleri açmayacağım.     O yüzden basketbol konuşalım. Bir kere şunu peşin olarak söyleyeyim: Takımımız çok iyi. Avrupa bu sefer gerçekten bizi kıskanıyor! Hem de çok!     Uzun rotasyonu inanılmaz!  Alperen, bu pozisyonda, dünyanın en iyilerinden biri. Furkan bilinen kalitesiyle orada. Karşıyaka altyapısından çıkıp Nba olan Adem Bona çok daha iyi yerlere gelecek. Ömer ve Ercan, rakiplerimizin hepsinde ilk 5 başlar. Barcelona patentli uzunumuz Sertaç'a sıra gelmiyor! Böyle bir jenerasyonu daha önce görmedik.     Boyalı alanda işler çok iyi. Her maç 90 sayı civarı atsak da, ben bu takımın, hücum takımı olduğunu kabul etmiyorum! Takımımız tam bir savunma takımı!  Savunmayı biraz ciddiye aldığımızda, bizim pota, rakipler için, Kaf dağının ardındaki kırmızı elma! Görebiliyor ama ulaşamıyorlar! Bu biraz ciddiye alınca!  Bütün civataları sıktık mı, potayı göremiyorlar bile!    Dışarıda ise işler o kadar iyi değil. Hastaları çok. Biliyorum. Evet göze hoş gelen hareketleri var. Parayı alınca üçlükleri de yolluyor kulüp takımında. Ama milli takımda oynamıyor işte! Ayrıca bizim milli takımının, Larkin tarzı bir kısaya ihtiyacı yok. Bizim ihtiyacımız olan oyun kurucu, çabuk ve doğru karar veren topu çok iyi paylaştıran ve iyi savunma yapan bir oyun kurucu. Çünkü her pozisyonda çok iyi oyuncular var.Basketi herkes yapabiliyor, hepsi potaya, kolaylıkla katedebiliyor. Ekstra bir point guard ihtiyacımız yok. Larkin kenarda otursun, sadece oyun sıkışırsa, maç zora girerse kurtarıcı olarak girsin. Yoksa savunmada bir kişi eksik oynuyoruz. Bütün rakipler de bu zaafı gördüğünden, sürekli Larkin üzerinden oynuyorlar. Bu takımın bir numarası Sipahi'dir. Larkin daha yetenekli olabilir. Ama Sipahi daha akıllı, topu çok daha iyi paylaşıyor ve savunmada, tuttuğu adamı öldürüyor! Yaşama sevincini çalıyor!   Şehmuz süre buldukça, müthiş hırsı takımı coşturuyor. Savunmada muhteşem.     Ergin Ataman, bir takım kötü huylarını değiştirmiş. Eskiden bir 5 bulur, sahaya sürer ve maçı seyrederdi. Çok elzem olmadıkça da oyuncu değiştirmezdi. Belki de müthiş kadro baskısı sebebiyle, rotasyona başlamış. Çok oyuncu ile oynuyor. Kendini biraz olsun geliştirebilmesine sevindim.     Yazının finalini takımın kaptanı Cedi Osman'a ayırdım. Kendisinin Türk halkına bir kupa borcu var!  Bu turnuva da, bu borcu ödemek için son şans!  Benim gibi o turnuvayı unutamayan, Türk basketbolseverlere kendini affettirecekse, onu bu turnuvada yapacak. Şampiyon olamazsak, sıradan bir basketbolcu olarak tarihe geçecek. Bizi şampiyon yapacak yeteneği var. Ama bir şampiyonun kalbi var mı? Onu göreceğiz...