Türkiye, çocuk refahında sınıfta kaldı
Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF) tarafından yayımlanan 2024 tarihli “Çocuk Refahı Raporu”, Türkiye için kritik bir tablo çizdi. 43 ülke arasında 35. sıraya gerileyen Türkiye, özellikle 15 yaş grubunda yaşam memnuniyetinde büyük düşüş, intihar oranlarında artış, akran zorbalığında tırmanış ve akademik başarıda gerilemeyle dikkat çekti.
CHP Mersin Milletvekili Gülcan Kış, raporun çarpıcı sonuçlarını Türkiye Büyük Millet Meclisi gündemine taşıdı. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanı Mahinur Özdemir Göktaş’a yöneltilen yazılı soru önergesine gelen yanıtlar ise kamuoyunu tatmin etmedi.
“İntihar eden çocuğa saha ziyareti mi planlıyorsunuz?”
Gülcan Kış, Bakanlıktan gelen cevapları değerlendirerek, verilen yanıtların sorularla ilgisiz ve yetersiz olduğunu söyledi. Kış, “Biz ‘15-19 yaş arası gençlerde artan intiharlar için ne yapılıyor?’ diye sorduk. Bakanlık ‘Saha ziyareti yapıyoruz’ demiş. Bu yanıt ciddiyetle bağdaşmaz” diyerek tepki gösterdi.
UNICEF raporunda çocukların yaşam memnuniyetinin düştüğü, psikolojik sorunların arttığı ve intihar vakalarının yükseldiği vurgulanırken, Bakanlığın çözüm olarak yalnızca saha çalışmaları ve rehberlik sitesi açtığını ifade etmesi kamuoyunda da tartışma yarattı.
Akran zorbalığı arttı, cevap 0-9 yaş grubuna yönelik
Kış, “Akran zorbalığı %26,4’e çıkmış. Biz buna çözüm ne diye sorduk. Gelen cevap: ‘0-9 yaş arasındaki çocuklara hoşgörü anlatıyoruz.’ Ama rapor 15 yaş grubundan bahsediyor. Bu yanıt konunun anlaşılmadığını gösteriyor” dedi.
“Empatiyi bile geçiştirdiler”
Raporda Türkiye’nin tek olumlu verisi olan empati becerilerine dair yöneltilen sorulara da yüzeysel cevaplar verildi. Gülcan Kış, “Empatiyi geliştirmek için hiçbir program açıklanmamış. Mevcut tabloyla yetiniliyor. Oysa bu değerler bile desteklenmezse kaybedilir” diye konuştu.
“Dev kriz, web sitesiyle çözülmez”
CHP’li Gülcan Kış, Aile Bakanlığı’nın yaklaşımını eleştirerek şu sözlerle özetledi:
“Türkiye’de çocuklar intihar ederken, Aile Bakanlığı PowerPoint sunumu yapıyor. Web sitesi kurmak, genel ifadelerle geçiştirmek, copy-paste cevaplar vermekle bu kriz çözülmez. Strateji, somut politika ve bilimsel veri gerekir. Aksi halde bu tablo daha da ağırlaşacaktır.”
