“Anamızın ak sütü gibi helal olan tazminatlarımızı istiyoruz” diye haykırdılar ve aslında yalnızca bir talepten çok daha fazlasını dile getirdiler:
Bir adalet çağrısı.
Bu insanlar, yıllar boyunca ülkenin dört bir yanında, kar kış demeden, gece gündüz demeden görev yaptılar.
En zorlu koşullarda bile, Türkiye'nin güvenliği için canlarını ortaya koymaktan çekinmediler. Şimdi ise yılların yorgunluğuyla emekliliklerini yaşarken, hak ettikleri onurlu yaşamı istiyorlar.
"Biz dilenci değiliz, sadaka istemiyoruz; hakkımızı istiyoruz" diyorlar ve bu ses, aslında hepimizin vicdanına dokunmalı.
Astsubaylar için verilen her hak, aslında onların fedakârlıklarının karşılığının bir ifadesidir.
TEMAD Narlıdere Şube Başkanı dostum Ali Şafak'la konuşurken, yıllar önceki zorlu görev anılarını dinlemek bile insanı geriyor. O zor şartlarda verilen mücadeleyi düşününce, emekliliklerinde rahat etmeyi fazlasıyla hak ettiklerini görmek zor değil.
Çünkü bu insanlar, masa başında değil, dağların zirvesinde, kurşunların önünde görev yaptılar.
TEMAD İzmir Şube Başkanı Ömer Bayram’ın ifadesiyle, müezzinlere ve masa başında çalışan memurlara özlük hakları verildi; peki ya bu ülkenin göğsünü siper eden astsubaylar?
Onlar neden unutuldu?
Atatürk anıtının önünde toplanarak bu adalet talebini dile getirmeleri, aslında köklerimize ve değerlerimize vurgu yapıyor.
Çünkü onlar, dünyanın gördüğü en büyük lider Mustafa Kemal Atatürk’ün askerleriydi.
Vatan için canını ortaya koyanlar, sadece yaşamlarını değil, geleceğe dair umutlarını da bu topraklara adar.
Emekli astsubayların tazminat talepleri sadece maddi bir beklenti değil; yılların mücadelesinin, emeğin ve onurun karşılığıdır.
Bu haklı talepler duyulmalı, hak ettikleri değer verilmeli. Çünkü onlara ne verilse az.
Bir gün mutlaka bir duyan olacaktır; ama ne kadar geç duyulursa, vicdanların rahatlaması o kadar gecikmiş olacak.
GÜNÜN SÖZÜ
Varlığınız bu ülkenin güvencesi