İnsanların sadece başarılarında değil, zor günlerinde de yanında olmanın, vefanın ne kadar kıymetli olduğunu hepimize bir kez daha hatırlattı.
Sait Başdaş ve Ceyda Bölünmez Çankırı’nın dostluğu, sadece bir siyaset hikâyesi değil; içinde samimiyet, fedakârlık ve azim barındıran bir yaşam dersi. Çankırı’nın yıllar önce bir telefonla başlayan bu bağı bugün de aynı sıcaklıkla sahiplenmesi, siyasetin ötesine geçen bir değer taşıyor. O gün Mardin-İzmir arasında başlayan hikâye, bugün İzmir’de, Konak’ta gönülleri fethediyor.
Ceyda Hanım’ın, “Vefanın ne olduğunu, cefanın nasıl göğüslendiğini yedi düvele gösterdim” sözleri salonda yankılanırken, aslında İzmir’in semalarında daha derin bir mesaj uçuşuyordu: Birlikte omuz omuza verilen mücadelenin ve fedakârlığın ne denli anlamlı olduğu.
Siyasette sıkça rastlanan makam ve koltuk hırslarının ötesinde bir duruş sergileyen Çankırı, İzmir için nasıl bir liderliğe ihtiyaç duyulduğunu da ortaya koyuyor.
İzmir, samimi, fedakâr ve çalışkan liderlere hasret. Bu hasreti dindirecek bir ışık, Konak’ta parladı.
Sait Başdaş’ın bu süreçte yaşadığı zorlukları sırtlayan, onu düştüğü yerden kaldıran bir el olarak Ceyda Bölünmez Çankırı, siyasette nadir bulunan bir insani dokunuşu temsil ediyor. Sadece sözleriyle değil, duruşuyla da.
Bugün Konak İlçe Kongresi’nde sergilenen bu güçlü bağ, İzmir için yeni bir umudun kapısını aralıyor.
Başdaş-Çankırı dostluğu, yalnızca iki insanın hikâyesi değil; İzmir’in geleceğine hizmet edecek bir ittifakın temel taşı. Bu bağ, Konak’ta başlayan bu öyküyü çok daha ileriye taşıyabilir.
Belki de İzmir’in özlemini çektiği şey tam da bu: Çıkar ilişkilerinden arınmış, samimi, vefalı bir liderlik. Ve İzmir, bu ruhu hissedince gözünü kapatmıyor. Çünkü vefa, bu kadim şehrin kalbinde yankılanan bir melodidir.
GÜNÜN SÖZÜ
Vefa, İzmir’in kalbinde yankılanıyor